Strefa relaksu i rekreacji
Opublikowano: 1 rok temu
Każdy z odbiorców bez względu na wiek, sposób lokomocji czy rodzaj niepełnosprawności powinien znaleźć dla siebie dostępną ofertę. Alejki i trakty w swej dostępności pod kątem rodzaju nawierzchni, szerokości i pochylenia związanego z nierównością terenu powinny być dostosowane do każdego rodzaju wózka oraz innych pomocy ortopedycznych, z którymi może poruszać się osoba.
zdj. bing.com/images
Przestrzeń obok ławeczek powinna zapewnić miejsce na wózek, a same ławeczki (przynajmniej część z nich) mogą uwzględniać specjalne wgłębienia na wózek, aby osoba z niego korzystająca mogła wygodnie uczestniczyć w rozmowie towarzyskiej z grupą przyjaciół. Często obok ławeczek projektowane są stoły, z których można skorzystać przy okazji wypoczynku. Warto zaprojektować je w taki sposób, by odpowiednia wysokość pozwoliła na wygodny podjazd wózkiem. Istotną sprawą w strefach relaksu typu parki, ogrody, place zabaw jest uwzględnienie możliwości korzystania z nich przez rodzica lub opiekuna z niepełnosprawnością razem ze swoim dzieckiem. Wiele mam z niepełnosprawnością skarży się na niedostępność placów zabaw nie dla dzieci, ale dla nich, gdzie nie czują się komfortowo, bowiem nie są w stanie zapewnić opieki swojemu dziecku. Piaskownica, huśtawki czy inne sprzęty dostępne dla dzieci niestety często nie są skomunikowane z główną alejką, co powoduje stres, że dziecko musi się tam udać samo i znika z oczu opiekuna. Warto pomyśleć o takiej aranżacji, gdzie mama na wózku może podjechać do danego obiektu razem z dzieckiem lub przynajmniej na tyle blisko, by mieć kontakt wzrokowy z maluchem.
zdj. bing.com/images
W takich miejscach warto też zadbać o dostępną dla wózków sieć sanitariatów oraz wszelką infrastrukturę gastronomiczno-usługową, spełniającą wymogi dla osoby z niepełnosprawnością.